یک بخش قدیمی در زمینه واکسیناسیون سالمندان در تامیل نادو

 

تجزیه و تحلیل درصد افراد بالای 60 سال که حداقل یک دوز واکسن COVID-19 در تامیل نادو دریافت کرده اند ، یک تقسیم واضح در منطقه را نشان می دهد ، با اثربخشی مناطق روستایی به طور قابل توجهی ضعیف است.

هنگامی که تعداد واکسیناسیون با جمعیت پیش بینی شده در گروه سنی 60 ساله در هر منطقه مقایسه می شود ، تا ظهر 10 مه ، در بیشتر مناطق روستایی که کمتر از 10 درصد است ، بین چنای و مناطق دیگر فاصله وجود دارد. افراد مسن اولین دوز خود را دریافت کردند.  برای مقایسه ، با حدود 70.6٪ از جمعیت بزرگسال آن که حداقل یک دوز واکسن دریافت می کنند ، چنای خیلی جلوتر است.  Coimbatore 26.2 درصد پوشش داشت.

نیلگیریس برجسته است

نیلگیریس ، که جمعیت شهری قابل توجهی ندارد ، با پوشش 43.2٪ ، که مقام دوم کشور است ، به عنوان یک استثنا برجسته است.

مادورای ، تیروچی ، کانچیپورام ، سالم و ویرودوناگر بیش از 15٪ از جمعیت بزرگسال خود را تحت پوشش قرار داده بودند.

در حالی که چهار منطقه دیگر 12 تا 15 درصد پوشش داشتند ، چندین منطقه دیگر زیر 10 درصد پوشش کم داشتند.

داده های جمعیت مناطق با استفاده از برآورد از سرشماری سال 2011 و اعمال عوامل بر اساس سیستم ثبت نمونه برای سال 2018 ، که در ماه مه سال 2020 منتشر شد ، محاسبه شد.

این آمار پس از نگرانی در مورد عملکرد ضعیف تامیل نادو از نظر پوشش واکسیناسیون در مقایسه با سایر کشورها ارائه شده است.  در حالی که عملکرد کلی ضعیف است ، داده های منطقه نشان می دهد که حتی حداقل پوشش به دست آمده در کشور نیز در مناطق معدودی متمرکز شده است.  تجزیه و تحلیل اخیر توسط هندو نشان داد که درصد افراد مسن که حداقل یک دوز واکسن دریافت کرده اند کمترین میزان در تامیل نادو است.

همچنین ، نگاهی به تأمین واکسن های ارسال شده به ایالت ها نشان می دهد که تامیل نادو از 7 ماه مه تقریباً 12.44٪ از جمعیت بزرگسال خود را دریافت کرده است ، که سومین کمترین میزان در بین کشورها است ، که نشان می دهد عرضه نسبتاً کمتری در مقایسه با سایر کشورها است.  اما این ایالت از تاریخ 7 ماه مه حدود 85٪ از توزیع واکسن (شامل ضایعات) را به کار گرفته است ، که این میانگین در مقایسه با کشورهایی مانند ادیشا (96٪) ، کرالا (95٪) و بنگال غربی (95٪) است.

یک مقام ارشد از بخش مراقبت های پزشکی و خانوادگی ، که خواست نامش فاش نشود ، محدودیت های عرضه ، تردید و کاهش جذب در مکان هایی که میزان کار کم است را از دلایل اصلی پوشش ضعیف عنوان کرد.  “هنگامی که عرضه محدود است ، ما در مکانهایی با بار زیاد تمرکز می کنیم.  این مقام مسئول گفت: واکسن ها بر اساس میزان جذب آنها در طی سه تا پنج روز گذشته به مکان های مناطق ارسال می شوند ، زیرا ما هیچ گونه خسارتی نمی خواهیم.

با درک اینکه پوشش ضعیف در مناطق روستایی به زودی می تواند بار بیماری را به این مناطق سوق دهد ، K. Kolandaysami ، مدیر سابق بهداشت عمومی ، تامیل نادو ، گفت که تمرکز بر واکسیناسیون در شهرهایی که تعداد موارد بسیار بیشتری دارد ، هنگامی که کمبود واکسن وجود دارد ، رویکرد بدی نیست.

“از این طریق ، پوشش چنای خوب است.  ما باید افراد بیشتری را در مکانهایی که میزان کار زیاد است ، واکسینه کنیم.  وی گفت: اگر محدودیت تأمین داشته باشیم ، باید از روش بسیار هدفمندی برای واکسین کردن افراد پرخطر در مناطق روستایی استفاده کنیم.

وی افزود: “ما نه تنها باید بر روی افراد مسن ، بلکه به گروه های دیگر مانند کسانی که در داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی کار می کنند و رانندگان ریکشا در مناطق روستایی تمرکز کنیم ، که با افراد بیشتری در تماس هستند”.